اهمیت طراحی نمای ساختمان و انواع سبک های آن

کلمه نما در اصل از کلمه ایتالیایی “facciata” گرفته شده است و به عنوان بیرون یا تمام وجوه خارجی یک ساختمان تعریف می شود.
این اصطلاح اغلب برای اشاره به نمای اصلی یا جلویی یک خانه استفاده می شود.
از گذشته تاکنون طراحی نمای ساختمان همواره از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
نمای بیرونی مانند یک لایه محافظ برای ساختمان است

 قاعده ای که در سبک معماری یک کشور و در مقیاس کوچکتر در یک شهر به کار می رود شامل باورها و اعتقادات آن سرزمین است.
در طراحی نمای ساختمان در نظر گرفتن شرایط اقلیمی، موقعیت جغرافیایی ساختمان، تعداد طبقات ساختمان، هدف از ساخت این ملک و ساختمان بسیار مهم است.

همانطور که هماهنگی دکوراسیون و مبلمان مورد استفاده در یک محیط ضروری است، طراحی بیرونی ساختمان نیز در قسمت های مختلف
باید هماهنگ  باشد. و این هماهنگی حتی شامل درب ورودی ساختمان نیز می شود.
در این مقاله سعی داریم جزئیات نماهای مختلف ساختمان را بررسی کنیم و بتوانیم آگاهی خود را افزایش دهیم
و بهترین گزینه را از بین نمای ساختمان انتخاب کنیم.

به طور کلی نمای ساختمان را می توان به سه دسته تقسیم کرد:

• نمای ساختمان کلاسیک
• نمای ساختمان نئوکلاسیک
• نمای ساختمان مدرن

نمای کلاسیک یا رومی ساختمان، برگرفته از معماری کلاسیک رومی و یونانی.
سبک های معماری که پس از رنسانس در اروپا متولد شدند را می توان معماری کلاسیک در نظر گرفت.
طیف نماهای کلاسیک در سراسر جهان دیده می شود و از آن ایده گرفته می شود و طرفداران خود را دارد.
تقارن یکی از اصول تفکیک ناپذیر طراحی نما کلاسیک است و این نوع سبک اصیل است،
بنابراین در این عصر گرایش به نمای سنتی بیشتر شده است.
از سوی دیگر، نمای کلاسیک حس عظمت را برای ساکنین و افرادی که از بیرون تماشا می کنند،به ارمغان می آورد،
همانطور که می بینید کشورهایی مانند ایالات متحده ساختمان های اداری خود را به سبک کلاسیک می سازند.

نمای نئوکلاسیک در واقع از سایر ساختمان های کلاسیک و مدرن متمایز است.
یکی از ویژگی‌های متمایز معماری نئوکلاسیک، دادن افکت به دیوار است
که به هر قسمت از آن ویژگی منحصر به فردی می‌دهد.
می توان گفت که نئوکلاسیک از طراحی کلاسیک به سبک مدرن استفاده می کند.
از ویژگی های این سبک می توان به اجرای تزئینات و طرح های کلاسیک در کنار امکانات مدرن و جدید
در طراحی نمای ساختمان و رعایت تقارن و تناسب موجود در معماری کلاسیک
و استفاده از مصالح سنتی مانند آجر سنگ و چوب اشاره کرد.

طراحی مدرن در معماری در دهه های اولیه قرن بیستم آغاز شد.
برخلاف سبک قدیمی با طراحی پیچیده، طراحان سعی می کنند راه هایی را برای دسترسی بیشتر به معماری بیابند.
اصول استاندارد همه این طرح ها سادگی، کارایی و ظرافت است.

نمای مدرن را می توان با طراحی خلاقانه و جسورانه شناخت و همیشه می توان انتظار شگفتی هایی را در آن داشت.
از ویژگی های این سبک می توان به استفاده از ریتم های عمودی،
افقی و زاویه دار و استفاده از مواد و فناوری های جدید اشاره کرد. نوآوری در این طراحی حیاتی است.

• تاکید بر خطوط افقی و عمودی عناصر و قرار دادن اجزا در 90 درجه
• استفاده از بتن و فولاد در چهره های مدرن.
• ترکیبات نامتقارن
• پنجره های بزرگ در نوارهای افقی قرار می گیرند

تزئینات در نمای مدرن حذف شده و بسیار ساده خواهد بود

استفاده از مصالح و سیستم های مدرن در نما،
ستون های فولادی و بلوک های بتنی به عنوان متریال کامل استفاده می شود.

از مصالحی مانند چوب، آجر و سنگ به روش های ساده استفاده می شود.

بر رنگ طبیعی مواد تاکید می شود. به جای رنگ آمیزی مواد استفاده شده،
آنها با ظاهری مدرن با رنگ طبیعی خود به نمایش گذاشته می شوند.

انتخاب دو یا سه متریال متفاوت اما هماهنگ، ظاهری بسیار مدرن و منحصر به فرد و کارآمد ایجاد می کند.

متریال به کار رفته عنصری ضروری است که علاوه بر چشم نواز بودن، دارای استحکام خوب،
طول عمر خوب و استانداردهای لازم در برابر بودجه ای است که برای آن صرف می شود.