پارچه ها (بخش سوم)

پیش ازین در مقاله های قبلی با انواع مختلف پارچه ها و اسامی آن ها آشنا شدیم
در این بخش به ادامه مبحث پارچه ها (بخش سوم) می پردازیم

این پارچه دارای بافت تویل twill  است و خط­ های مورب آن نتیجه همین گونه بافت است.
نقشی که به این ترتیب به دست می­ آید به استخوان­ بندی ماهی شباهت دارد.

پارچه مواره به گونه­ ای پرداخت می­ شود که بر سطح آن نقشی موج­دار شبیه به خط آب یا طرح چوب به چشم بخورد.
این پرداخت را اغلب با فشار دادن غلتک حکاکی شده روی پارچه ­ای از جنس تافته به دست می ­آورند. ولی طرح مواره را می­ توان با چاپ یا فنون خاص نساجی هم ایجاد کرد.

ژاکار از خانواده­ ی پارچه ­هایی است که در آن­ها نقش ظریف و درهم و برهمی بافته شده است.
نام این نوع پارچه از دستگاه بافندگی بسیار پیچیده ­ای که برای بافت آن به کار می­ رود گرفته شده است.

نقش ژاکار می ­تواند زاویه­ دار، کمانی یا پیچ­ دار باشد. ژاکار هم به صورت تک رنگ و هم چند رنگ یافت می­ شود.
کیفیت سه ­بعدی آن سبب قدر و ارزش این نوع پارچه است و مناسب برای مبلمان به نسبت سنگین.

 نخ این پارچه زبر و زمخت انتخاب می­ شود تا این تصور را ایجاد کند که با دست بافته شده است.
این نوع پارچه گاهی به صورت توئید بافته می­ شود، دست­بافت و ساده­ بافت برای پرده ، روکش و سایر آویزهای پارچه ­ای مناسب هستند.

پارچه ­ای فوق­العاده و کشباف – اوتمان عریض بوده رگه های صاف در بافت به آن سنگینی اساسی بخشیده و ظاهری با راه راه برجسته به سطح بافت می­دهد.
ظاهر خشن  و یغور آن برای مصارف خاص بر روی مبلمانی با کاربرد زیاد مناسب می­ باشد.
نمای بافت مشخص آن حاکی از کاربردش برای کارهای بی­ پیرایه و غیر خودنما است.

این پارچه با نمای خورده و لخت خویش شباهتی به پارچه­ های کرشه با مقیاس اندازه ­ی خیلی بزرگ دارد.
شکل چروکها و موج خوردگی آن با نحوه ­ی فشارهایی که تکنیک، در ساخت و پرداختش به­ وجود آورد ، می­ تواند تغییر کند و درشت و ریز باشد.
نمونه ­ی پلیس با وزن متوسط آن کاربرد برای پرده ­ی روتختی و برخی تاکیدها مانند کوسن و بالش­های تزیینی دارد.

در اولین نگاه شباهت زیادی به نوعی مخمل کبریتی نازک دارد – اما رگه ­های راه راه ریپ نسبتا متراکم­ تر از مخمل می­ باشد.
رگه ­ها و بافت تنگ ریپ دوام و ایستایی بیشتری دارد، پس می­ توان گفت که ریپ بسیار مناسب برای روکش مبل و پرده می­ تواند باشد.
پارچه­ های اوتومان و فی از انواع ریپ می­ باشند.

ساتین پارچه ­ای است به رنگ ساده و براق با وزن متوسط و مورد استفاده برای پرده­ ی استری و رومیزی.
برق آن از به­ کارگیری رشته­ های باریک و شناوری است که سطح پارچه را پوشانده و نور را منعکس می­کند. خویشاوندی نزدیکی با بافت پارچه ­ی ساتن دارد.

پارچه تویل دارای بافتی اساسی است با نقش و طرح خطوط دیاگونال ( 45 درجه) این خطوط در بافت دارای حرکتی موج­ گونه و خاص خود می­باشد.
بافتی متراکم دارد. تویل معمولا دارای کارایی خوب و قوی می­باشد. برای روکش مبل مناسب است.

تافته ­آ پارچه­ ای است که از الیاف براق و متراکم بافته شده است، به صورت اصلی از الیاف ابریشم تولید می­شود،
وقتی آن را در دست می ­گیرید و حرکت می ­دهید، خش­ خش می­ کند تافته های جدید از انواع غیر طبیعی نیز تولید می­ شوند.
انتخاب خوبی است برای مصرف پارچه­ ی پرده و رومیزی.ترکیب الیاف تافته­ آ به صورت ضربدری و متراکم است.

کاربرد اصلی تیکینگ برای روکش تشک و بالش می­ باشد. این نوع پاچه را امروزه برای روکش مبل و روتختی نیز استفاده می­ کنند.
مصارف دیگری هم در حیطه تزیینات دارد. نوع واقعی تیکینگ به رنگ راه راه آبی و سفید می­ باشد اما امروزه انواع آن با رنگ­ های مختلف تولید می­ شود.

تاپستری تقلیدی است از سوزن دوزی­ های کاردستی قدیمی. تپستری از پارچه­ های بسیار سنگین وزن می­ باشد.
به علت دوام زیاد، برای روکش مبل ها پر استفاده می­ باشد. تاپستری به صورت سنتی جهت نمایش صحنه ­های نقاشی شده کاربرد دارد.
از پارچه تاپستری جهت اجرای طرح­ های مدرن و امروزی نیز بهره­ گیری می­ شود.نوعی قالی مدرن محسوب می­ شود.