سبک های معماری
29
ژانویه

سبک های معماری |معرفی 12 مورد از مهمترین سبک های معماری جهان

سبک های معماری چکیده‌ای از فرهنگ و هنر دوره‌های تاریخی گذشته‌اند که به صورت ابنیه‌های تاریخی برای ما به یادگار مانده‌اند.
معماری در طول سالیان سال به دلایل مختلف که طیف وسیعی هم دارند سبک و سیاق خود را عوض نموده و تغییرات گسترده‌ای داشته است. بنابراین اگر از علاقمندان معماری باشید باید کم و بیش و بصورت اجمالی با سبک‌های شاخص معماری جهانی آشنایی داشته باشید تا بتوانید راحت‌تر سبک مورد نظر خود را بشناسید و راجع به آن مطالعات بیشتری داشته باشید.

در این مطلب با 12 سبک مهم معماری و شاخصه‌های کلیدی آنها آشنا خواهید شد.

سبک معماری کلاسیک (Classical Architecture)

بسیاری از بزرگان معماری جهان، معماری کلاسیک را مادر همه سبک های معماری جهان می‌دانند. معماری کلاسیک، دوره ای از معماری را شامل می شود که از 850 سال پیش از میلاد شروع شده و تا سال 476 بعد از میلاد ادامه پیدا کرده است.
آثار معماری ای که در این دوره ساخته شده اند، بیشتر متاثر از فرهنگ و تمدن دو حکومت رم و یونان باستان است

نشانه‌های سبک معماری کلاسیک عبارتند از :
ساختمان های بزرگ و وسیع ، استفاده از طرح های خمیده یا گردگوشه در طراحی ساختمان ها ، ستون ها و جداره های کنده کاری شده و کنگره دار ، الحاق متعلقات متعدد زینتی به ساختمان،القای حس شکوه و عظمت به محض نگاه کردن به آنها

آمفی تئاتر کولوسئوم در شهر رم ایتالیا ، معبد پانتئون شهر رم ایتالیا و بنای آکروپولیس در شهر آتن یونان، از نمونه های معماری کلاسیک است .

معماری کلاسیک

معماری اسلامی (Islamic)

معماری اسلامی، به ساختمان‌های مرسوم مسلمانان اتلاق می‌شود که از قرن ۷ام میلادی به بعد در خاورمیانه و دیگر نقاط مسلمان نشین دیده می‌شود.
معماری اسلامی با ایده گرفتن از معماری مسیحی بنا شده‌ است و  بسیاری از اصول معماری خود را از کلیساها برداشته‌است . یک مسجد نمونه‌ی بسیار خوبی برای نمایش معماری اسلامی است که شامل قوس‌های تیز، گنبد و حیاط است. 

قوس‌های نعل اسبی، طرح‌های هندسی، تمرکز بیشتر بر معماری و طراحی داخلی نسبت به طراحی نما و معماری خارجی، سطوح با حفره‌های فراوان و… از ویژگی‌های معماری اسلامی هستند.

مسجدهای خاورمیانه به ویژه ایران و ترکیه، تاج محل و کاخ‌های مغولی از جمله بناهای این سبک است.

معماری اسلامی

سبک معماری روم شرقی (Byzantine Architecture)

قرن ۴ تا ۱۵ میلادی در تاریخ معماری در جهان به سبک معماری بیزانس تعلق دارد. اگر بنایی دیدید که گنبدهای فراوانی دارد و به جزئیات بسیار توجه شده و تجملات فراوانی هم در جزئیاتش به کار رفته است، شک نکنید سبک معماری آن بنا، معماری روم شرقی است.
از ویژگی های معماری در دوره بیزانس، می توان به استفاده از آجرهایی که شباهت زیادی به آجرهای امروزی دارند به جای سنگ اشاره نمود. همچنین، کاشی ها و ایده های تزئینی مختلفی در سازه های دوره بیزانس دیده می شود 

مسجد ایاصوفیه شهر استانبول ترکیه ، کلیسای جامع سنت مارکو در شهر ونیز ایتالیا و کلیسای سکره کور در شهر پاریس فرانسه از جمله آثار ملموس معماری روم شرقی یا بیزانس هست .

سبک معماری بیزانس

سبک معماری رومانسک (Romanesque Architecture)

در بازه زمانی بین سالهای 900 تا 1200 میلادی ساختمان‌هایی با سبک رومانسک ساخته شد . معماری رومانسک با ستون های قطور و ضخیم و سازه های  گرد و دایره ای شکل شناخته می شود .

سبک معماری رومی‌وار مربوط به قرون وسطاست که عموما بناهایی که با استفاده از این سبک معماری طراحی شده‌اند، ساده، بسیار سنگین و همچنین بسیار هم بزرگ بوده‌اند. در این سبک بر خلاف دیوار‌های قطور، تعداد پنجره‌ها بسیار کم بود و پنجره‌هایی هم که در نظر گرفته می‌شد بسیار کوچک بود. در تزئینات داخلی هم بیشتر از طرح‌های زیگ زاگی و لوزی شکل استفاده می‌شد و عموما مورد دیگری نداشت.

کلیسای جامع دورهام در شهر دورهام انگلستان ، برج معروف پیزا در شهر پیزا ایتالیا و اکثر بناهایی که در شهر سن جیمینیانو ایتالیا وجود دارد از نمونه های سبک رومانسک یا رومی وار است .

سبک معماری رومانسک

سبک معماری گوتیک (Gothic Architecture)

سبک گوتیک در قرن 12 از فرانسه آغاز شد و تا قرن 16 به این نام شهرت یافت. ساختمان‌های طراحی شده در سبک گوتیک عموما بلندتر و سبک‌تر بودند و طوری ساخته می‌شدند که بیشتر از دیگر ساختمان‌ها خودنمایی می‌نمودند.

این سبک همواره در خدمت کلیسا بوده است و کلیساهای بسیار باشکوهی با این سبک ساخته شده اند که کلیسای نتردام پاریس از نمونه های برجسته گوتیک به شمار می رود.
معماران در این دوره با کمک گرفتن از طاق نوک تیز ، پشت بند معلق (شمشیری) و قوس جناغی (دنده دار) برای ساخت ، بناهای بلند و محکم کمک می گرفتند.

کلیسای وست مینستر در لندن و کلیسای جامع کلن آلمان از دیگر نمونه های معماری این سبک است .

سبک معماری گوتیک

سبک معماری رنسانس (Renaissance architecture)

معماری رنسانس ، نقطه عطف در سبک های معماری جهان است. رنسانس در بازه ی زمانی بین قرن ۱۵ و اوایل قرن ۱۷ میلادی رشد و توسعه پیدا کرد.

بسیاری از بزرگان دنیای معماری معتقدند سبک معماری رنسانس نسخه ای پیشرفته‌تر از معماری کلاسیک است که زیبایی بیشتری نیز نسبت به آن دارد.
استفاده ی فراوان از ستون های کلاسیک و ستون های چسبیده به دیوار ، سقف داخلی مسطح یا حفره مانند ، طاقچه های داخل دیوار که با مجسمه پر می شدند از مهم ترین خصوصیات معماری رنسانس است.

کلیسای سن پیتر رم ، موزه لوور پاریس، کلیسای جامع فلورانس و کلیسای جامع میلان از بناهای معماری سبک رنسانس هستند

معماری رنسانس

سبک معماری باروک (Baroque Architecture)

در بین سال های 1600 و 1830 سبک معماری جدیدی با شکل های غیرمتعارف و کلیساهای دراماتیک در اروپا شکل گرفت. این سبک از معماری بر جنبه‌های ظاهری و تزئینات بناها توجه بسیاری داشت.

سبک باروک شاخصه‌های فراوانی داشت که از جمله آنها می‌توان به نقاشی‌هایی که بر روی سقف کشیده می‌شد، نورپردازی‌های نمایشی و تزئینات متعدد و خیره کننده، اشاره نمود.

کلیسای جامع سنت پل لندن ، فواره تروی در رم و کاخ ورسای فرانسه از نمونه بناهای معماری سبک باروک هستند

سبک معماری باروک

سبک معماری نئوکلاسیک (neoclassicism architecture)

در بازه زمانی بین سالهای 1600 تا 1750 میلادی در جهان ساختمان‌هایی به سبک نئوکلاسیک ساخته می‌گردید.
ساختمان‌هایی شبیه یه ساختمان‌های سبک کلاسیک، اما با ظاهری نوتر که سنگ فرش‌ها، گنبدها و ستون‌هایش به طور سخت گیرانه‌ای از معماری کلاسیک بهره جسته بودند.

دروازه برندنبرگ برلین ، کاخ سفید واشنگتن دی سی و موزه آرمیتاژ در سن پترزبورگ از نمونه های سبک معماری نئوکلاسیک به شمار می روند .

معماری نئوکلاسیک

معماری هنر نو (Art Nouveau)

در دوره کوتاه سال های بین 1890 و 1914 میلادی، سبک هنری جدیدی در گرافیک و طراحی پارچه شکل گرفت که به سبک هنر نو مشهور است. این سبک هنری به معماری و طراحی داخلی هم راه پید کرد. یکی از ویژگی‌های بارز سبک معماری هنر نو استفاده از انواع انحناها و همین طور خمیدگی‌ها بود. در این سبک معماری از اشکال گیاهان و طبیعت در ظاهر بناها بهره برده میشد

ساختمان لاویروت پاریس ، ورودی متروی پاریس و موزه اورتا در شهر بروکسل از نمونه های این سبک به شمار می رود.

معماری هنر نو

معماری هنر تزئینی (Art deco)

سبک معماری  آرت دکو در سالهای 1915 تا 1930 بسیار مورد استفاده قرار گرفت و پس از آن کمرنگ شد. شاخصه این سبک معماری گران قیمت بودن آن بود که به همین دلیل پس از مدتی کمرنگ شد و استفاده از آن کاهش چشمگیری داشت.

در سبک معماری آرت دکو از نقوش هندسی بسیار استفاده می‌گردید، در نماها از کروم استفاده می‌شد و رنگ‌های زنده کاربرد فراوانی در این سبک داشت.

برج کرایسلر نیویورک و برج امپایر استیت نیویورک از بناهای بودند که به سبک آرت دکو طراحی شدند .

معماری هنر تزئینی

سبک معماری مدرن (Modernism)

مدرنیسم سبک غالب قرن بیستم و بیست و یکم است. به همین دلیل سیطره این سبک از سال 1900 تا به حال ادامه داشته است.  این سبک معماری سبکی است که در آن طراحی و فرم، تابع عملکرد است و در آن به وفور از اشکال مستطیلی و مکعبی استفاده می‌گردد. عموما در سبک معماری مدرن از پنجره‌های بزرگ نیز استفاده می‌گردد که در اکثر بناهای معماری مدرن دیده می‌شود.

خانه آبشار یا فالینگ واتر در پنسیلوانیا ، مرکز باربیکن لندن و ساختمان شهرداری شهر بوستون از نمونه های این سبک هستند

معماری مدرن

معماری پست مدرن (Postmodernism Architecture)

این سبک معماری از دهه 1960 میلادی تاکنون در طراحی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این سبک معماری همه ابعاد و جنبه‌هایی که سبک مدرن در آن غیر انعطاف پذیر و خشک بود را دگرگون نمود و همه این موارد به جنبه‌های بسیار انعطاف پذیر و البته زیباتر تغییر داد.
در سبک معماری پست مدرن عموما اشکال عجیب و غریب در کنار رنگ‌های شفاف مورد استفاده قرار می‌گیرد که گاهی اوقات هم نشانه‌هایی از سبک کلاسیک دارد.

 از نمونه‌های سبک معماری پست مدرن میتوان به ساختمان خدمات عمومی پرتلند در نیو اورلئان و ساختمان MI6 در شهر لندن اشاره کرد .

معماری پست مدرن

امیدوارم از مطالعه مطلب آشنایی با “سبک‌های معماری جهان” لذت برده باشید.

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]